ارائه یک رویکرد ترکیبی از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره در محیط فازی جهت ارزیابی و رتبه بندی تأمین کنندگان. (مطالعه موردی: پارس تایر)

با پیشرفت صنایع و خدمات، واحدهای صنعتی و خدماتی به این نکته دست یافته اند که قیمت پیشنهادی تأمین کنندگان تنها ملاک انتخاب و همکاری با آنان نیست. بلکه مسئله انتخاب تأمین کننده یک مسئله با چندین معیار و زیر معیار می باشد. علاوه بر این، مسائل دنیای واقعی معمولاً ساختار پیچیده ای دارند که به دلیل وجود ابهام و عدم قطعیت زیاد و هم چنین اطلاعات مبهم و نادقیق، مفهوم استدلال فازی مطرح می شود. ورودی سیستم های فازی می تواند اطلاعات نادقیق (فازی) باشد و پردازش سیستم نیز با بهره گیری از استدلال تقریبی و به طور فازی انجام می شود. در این تحقیق با بررسی کامل ادبیات انتخاب تأمین کننده و معیارهای به کاررفته در این انتخاب، مناسب ترین معیارها شناخته شد. در مرحله بعد با بررسی مدل های مختلف انتخاب تأمین کننده، رویکرد ترکیبی برنامه ریزی آرمانی خطی فازی و بهینه سازی چند معیاره و حل سازشی فازی برای ارزیابی و رتبه بندی تأمین کنندگان پیشنهاد شد. این مدل در یک مطالعه موردی واقعی (شرکت پارس تایر) به کار گرفته شد. بدین صورت که؛ ابتدا با طراحی پرسش نامه مناسب و نظرخواهی از خبرگان وزن معیارها با استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی خطی در محیط فازی به دست آمد و پس ازآن تأمین کنندگان با استفاده از رویکرد بهینه سازی چند معیاره و حل سازشی فازی رتبه بندی شدند.